De EGZ is een groep mensen
die Jezus wil volgen
en omzien naar anderen én elkaar.

De overvloed van de opgestane Heer

Hieronder vind je de tekst van de preek. In het Nederlands, maar ook daaronder in het Engels.
 

Preek Pasen 12 april 2020

Johannes 21:1-14
1 Hierna verscheen Jezus weer aan de  leerlingen, nu bij het  Meer van Tiberias. Dat gebeurde als volgt.
 2 Bij het meer waren Simon  Petrus  en  Tomas  (dat betekent ‘tweeling’), Natanaël uit Kana in Galilea, de zonen van Zebedeüs en nog twee andere  leerlingen.
3 Petrus  zei: ‘Ik ga vissen.’ ‘Wij gaan met je mee,’ zeiden de anderen. Ze stapten in de boot, maar de hele nacht vingen ze niets.
4 Toen het al ochtend werd, stond Jezus op de oever, al wisten de  leerlingen niet dat het Jezus was.
5 Hij riep: ‘Hebben jullie soms iets te eten?’ ‘Nee,’ antwoordden ze.
6 ‘Gooi het net aan stuurboord uit,’ riep Jezus, ‘dan lukt het wel.’ Ze wierpen het net uit en er zat zo veel  vis in dat ze het niet omhoog konden trekken.
7 De leerling  van wie Jezus hield zei tegen  Petrus: ‘Het is de  Heer!’ Zodra Simon Petrus  dat hoorde, schortte hij zijn bovenkleed  op – meer had hij niet aan – en sprong in het water.
8 De andere  leerlingen kwamen met de boot en sleepten het net vol vis achter zich aan. Ze waren niet ver van de oever, ongeveer tweehonderd  el.
9 Toen ze aan land kwamen zagen ze een vuurtje met  vis  erop en brood.
10 Jezus zei: ‘Breng ook wat van de vis die jullie net gevangen hebben.’
11  Simon  Petrus  ging weer aan boord en trok het net aan land. Het zat vol grote vissen, welgeteld honderddrieënvijftig, en toch scheurde het niet.
12  Jezus zei tegen hen: ‘Kom, eet iets.’ Geen van de leerlingen durfde hem te vragen wie hij was, ze begrepen dat het de Heer was.
13 Jezus nam het brood en gaf hun ervan, en hij gaf hun ook  vis.
14 Dit was al de derde keer dat Jezus aan de leerlingen verscheen nadat hij uit de dood was opgestaan.
 

Inleiding

Zeven leerlingen zijn bij elkaar aan de oever van het meer van Tiberias. Een paar van hen zijn er opgegroeid en zijn ervaren visser op dat meer. Wat hebben die zeven leerlingen veel meegemaakt. Ze zijn drie jaar lang opgetrokken als leerlingen van Jezus. Ze zijn ervan overtuigd geraakt dat Hij de Zoon van God was. Maar Jezus is gearresteerd, veroordeeld,  gestorven aan het kruis en begraven. Wat was hun wereld ingestort. Maar daarna is er zoveel gebeurd: vrouwen waren bij het graf geweest en het graf was leeg! De Heer was opgestaan uit de dood. Hij is verschenen aan Maria van Magdala , en aan alle leerlingen. Tomas was daar niet bij, en wilde het niet geloven dat Jezus echt was opgestaan. Maar daarna verscheen Jezus aan alle leerlingen toen ook Tomas erbij was, speciaal om hem ervan te overtuigen dat het echt zo was.
En nu? Nu zijn ze weer in het noorden van Israel, aan de oever van het meer. Wat nu? Wat moet er nu gebeuren? Moeten ze hier gaan zitten wachten op de dingen die komen gaan? Hoe moet het nu verder? Op een heel andere manier leven wij nu ook in een onzekere tijd. Hoe lang gaat de corona-crisis duren? Zullen mijn geliefden, zal ik het virus ook nog oplopen? Hoe moet het met de economie? Hoe moet het met onze kerk? Hoelang zitten we nog in deze situatie? Daarom denk ik dat dit verhaal ons vandaag iets kan leren. Het is het verhaal van de opgestane Heer die voor de derde keer verschijnt aan zijn leerlingen.
 

Het verhaal

Het is zo’n eenvoudig maar ook krachtige geschiedenis. De zeven leerlingen zijn bij elkaar. Petrus doorbreekt de stilte en zegt: ik ga vissen.” Dat is zijn beroep, er moet brood op de plank, en wat moet hij anders doen? De anderen zeggen: wij gaan mee. Zeven leerlingen stappen in de boot, sommigen ervaren vissers, anderen waarschijnlijk niet. Het was gebruik om’s nachts te vissen en dan kon je ’s ochtends de gevangen vis naar de markt brengen. Maar die ervaren vissers vangen de hele nacht niets. En ’s ochtends komen ze naar de kant en dan staat Jezus daar. De opgestane Heer. Maar ze herkennen hem niet.” Jongens, hebben soms  jullie wat te eten?” vraagt Hij.  Het antwoord is heel eenvoudig: nee. Endan spreekt de opgestane Heer. Hij  zegt:  “gooi het net uit aan de rechterkant van de boot, daar zullen jullie vis vinden.” En dat doen ze. En dan zit er opeens zoveel vis in het net dat ze het met geen mogelijkheid binnenboord kunnen krijgen. Opeens valt het kwartje bij Johannes. “Het is de Heer,” zegt hij tegen Petrus. Petrus bedenkt zich geen moment. Hij heeft alleen een soort mantel aan, met helemaal niets eronder. Hij sjort de mantel vast om zich heen en springt het water in, naar Jezus toe. De anderen komen met het schip naar de kant. Dat zal wel heel langzaam zijn gegaan, met dat net vol vis achter zich aan. En dan stappen ze de boot uit. Heel anders dan hoe ze de middag ervoor in de boot waren gestapt.  Want de opgestane Heer was nu bij hen. En wat zien ze? Jezus had gevraagd om wat te eten, maar Hij had zelf al een vuurtje gemaakt en vis erop gebakken, en er ligt ook brood. Vanaf dat moment heeft de opgestane Heer de leiding. Hij vraagt of iemand uit de vangst wat vis wil brengen. Petrus stapt de boot in en trekt het net vol vissen eigenhandig de kant op. Honderd-drieënvijftig grote vissen. Wat een overvloed! Wat een hoeveelheid. En toch scheurt het net niet. Dan nodigt Jezus hen uit te komen eten. En als ze daar zitten komt Jezus zelf naar hen toe, neemt het brood en de vis en deelt het uit.
 

De overvloed van de opgestane Heer

Wat een verschil tussen hoe de leerlingen de middag ervoor in de boot stapten en hoe ze daar nu om het vuur zitten. Ze zijn toen vertrokken zonder de opgestane Heer. En er was toen een gevoel van leegte en onzekerheid. De hele nacht hadden ze voor niets gevist. Geen resultaat. En vanaf het moment dat de opgestane Heer verscheen werd alles anders: er was overvloed. De Heer voorziet voor hen, niet een beetje, maar overvloedig! Ik geloof dat dit de boodschap van dit verhaal is.  De Heer is opgestaan en Hij leeft. En Hij is in alle opzichten meer dan genoeg voor ons. Genoeg voor een leven in corona-tijd. Als de opgestane Heer in je leven is, dan heb je alles. Jij wilt de Heer graag dienen, ook in deze tijd. Denk dan aan die honderddrieënvijftig grote vissen: Hij geeft overvloedige kracht en genade en liefde voor elke dag. Hij geeft dat niet alleen, Hij is het ook voor jou en in jou. Hij heeft in Joh. 15:5 gezegd: “Ik ben de wijnstok, jullie zijn de ranken. Als iemand in Mij blijft en Ik in hem, zal hij veel vrucht dragen. Want zonder Mij kun je niets doen.” Zoals de sappen van de wijnstok met grote kracht vanuit de wortels een overvloedige kracht geven aan de ranken zodat de vrucht kan groeien., zo is de opgestane Heer alles voor jou en in jou om je rijkelijk vrucht te laten dragen in je leven.
 

Avondmaal: de opgestane Heer is de Gastheer

Dat de leerlingen daar samen de de Opgestane Heer aan het eten waren heeft een onvergetelijke indruk op hen gemaakt. Later, in Handelingen 10 praat Petrus daar nog over. Tijdens een maaltijd ervaarde men in die tijd een intiem contact met elkaar. En Jezus was daar de Gastheer, Hij kwam naar de leerlingen toe en gaf hun dat brood en die vis.
Nu wij het avondmaal vieren is Hij ook weer onze Gastheer. Hij heeft deze maaltijd ingesteld. Hij is nu aanwezig bij ons, waar je nu ook bent. Als je straks dat brood neemt, dan geeft Hij het aan jou. Als je de wijn drinkt dan komt dat uit zijn hand. En Hij drukt ons op het hart: “Dit is wat ik voor jou gedaan heb. Ik heb geleden voor jou, Ik ben gestorven voor jou, ik heb alle zonde en falen op me genomen en weggedaan.  En Ik ben nu alles voor jou wat je nodig hebt, overvloedig.”
Lezen 1 Cor. 11:23-26.
 

Sermon Easter Sunday 12 April 2020


Read John 21-1-14
21 Afterward Jesus appeared again to his disciples, by the Sea of Galilee.[a] It happened this way: Simon Peter, Thomas (also known as Didymus[b]), Nathanael from Cana in Galilee, the sons of Zebedee, and two other disciples were together. “I’m going out to fish,” Simon Peter told them, and they said, “We’ll go with you.” So they went out and got into the boat, but that night they caught nothing.
Early in the morning, Jesus stood on the shore, but the disciples did not realize that it was Jesus.
He called out to them, “Friends, haven’t you any fish?”
“No,” they answered.
He said, “Throw your net on the right side of the boat and you will find some.” When they did, they were unable to haul the net in because of the large number of fish.
Then the disciple whom Jesus loved said to Peter, “It is the Lord!” As soon as Simon Peter heard him say, “It is the Lord,” he wrapped his outer garment around him (for he had taken it off) and jumped into the water. The other disciples followed in the boat, towing the net full of fish, for they were not far from shore, about a hundred yards.[c] When they landed, they saw a fire of burning coals there with fish on it, and some bread.
10 Jesus said to them, “Bring some of the fish you have just caught.” 11 So Simon Peter climbed back into the boat and dragged the net ashore. It was full of large fish, 153, but even with so many the net was not torn. 12 Jesus said to them, “Come and have breakfast.” None of the disciples dared ask him, “Who are you?” They knew it was the Lord. 13 Jesus came, took the bread and gave it to them, and did the same with the fish. 14 This was now the third time Jesus appeared to his disciples after he was raised from the dead.
 

Introduction

Seven disciples are gathered on the shore of Lake Tiberias. A few of them grew up there and are experienced fishermen on that lake. These seven students have experienced a lot. They spent three years as disciples of Jesus. They became convinced that He was the Son of God. But Jesus was arrested, convicted, died on the cross, and buried. Their world had collapsed. But after that so much happened: the grave was empty! The Lord was raised from the dead. He appeared to Mary Magdalene, and to all disciples. Thomas was not among them, and would not believe that Jesus had really risen. But after that, Jesus appeared to all the disciples when Thomas was also there, especially to convince him that Jesus had leally risen from the dead..
And now? Now they are back in the north of Israel, on the shore of the lake. What needs to be done now? Should they sit here and wait for things to come? How should it proceed? In a completely different way we also live in an uncertain time. How long will the corona crisis last? Will my beloved, will I also catch the virus? How is the economy doing? How is our church doing? How long are we in this situation? That’s why I think this story can teach us something today. It is the story of the risen Lord who appears to his disciples for the third time.
 

The Story

It is such a simple yet powerful history. Peter breaks the silence and says: “I am going to fish. ” That is his profession, and what else should he do? The others say: “We’ll go with you.” Seven disciples board the boat, some experienced fishermen, others probably not. It was customary to fish at night and then you could bring the catch to the market in the morning. But those experienced fishermen don’t catch anything all night. And in the morning they come to the shore and then Jesus is there. The risen Lord. But they don’t recognize him. ” Guys, do you have something to eat? ” he asks. The answer is very simple: “No.” Then the risen Lord speaks. He says, “Throw the net on the right side of the boat, you will find fish there.” And they do so. And then suddenly there is so much fish in the net that they cannot get it inboard. Suddenly  John realizes: “It is the Lord,” he says to Peter. Peter has no second thoughts. He’s only wearing a kind of cloak, with nothing underneath. He wraps the cloak around him and jumps into the water towards Jesus. The others come to the shore by boat, dragging the net full of fish.That must have been a slow affair. And then they get off the boat very differently from how they got on the boat the previous afternoon. For the risen Lord iss now with them. And what do they see? Jesus had asked for something to eat, but it appears that He had already made a fire and baked fish on it, and there is also bread. From that moment on, the risen Lord is in charge. He asks if someone wants to bring some fish from the catch. Peter gets into the boat and a single-handed he  pulls the net full of fish ashore. One hundred and fifty-three large fish. What an abundance! And yet it just doesn’t tear. Then Jesus invites them to eat. And when they sit there, Jesus himself comes to them, takes the bread and the fish and distributes it to them.
 

The Abundance Flowing from the Risen Lord

What a difference there is between how the disciples got onto the boat the afternoon before and how they sit around the fire now. They then set out without the risen Lord. And then there was a sense of emptiness and uncertainty. They had been fishing in vain all night. Without any result whatsoever. And from the moment the risen Lord appeared, everything changed: there was abundance. The Lord provided for them, not just a little, but abundantly!
 I believe this is the message of this story. The Lord has risen and He lives. And He is more than enough for us in every way. Enough for a life in corona time. If the risen Lord is in your life, then you have everything. I assume you want to serve the Lord, even today. Think of those one hundred and fifty-three huge fish. At the time the risen Lord provided abundantly and now He will give abundant strength and grace and love for every day. He not only provides but he is everything  for you and in you. Joh. 15: 5 says, “I am the vine, you are the branches. If a person abides in Me and I in him, he will bear much fruit. Because without Me you can do nothing. ” Just as the sap of the vine  flows from the roots upwards into the vine and gives abundant power to the branches so that the fruit can grow, so the resurrected Lord is everything for you and in you to make you bear rich fruit in your life.
 

The Lord’s Supper: The Risen Lord is Our Host

The fact that the disciples were eating there together with the Risen Lord made an unforgettable impression on them. Later, in Acts 10, Peter still talks about that. In those days, in the Middle East, having meals together meant that people experienced intimate contact with each other. And Jesus was the Host there, He came to the disciples and He was the One who gave them bread and fish.
Now that we celebrate the the Lord’s Supper He is also our Host. He instituted this meal. He is now present wherever you are. When you take and eat that bread at home, He is the One who extends it to you. When you drink the wine, He gives it. And He urges us: “this is what I have done for you. I have suffered for you, I have died for you, I have taken upon myself all sin and failure and put it away. And I am now everything for you, abundantly, every day. ”
Read 1 Cor. 11: 23-26.