Ik neem u zo’n tweeduizend jaar mee terug in de tijd, naar de plaats Caesarea. Paulus en Lukas zijn op bezoek bij een van de 7, Filippus. Eerst aangesteld als diaken, maar duidelijk ook met de roeping om te evangeliseren. Na te zijn gevlucht voor de vervolgingen in Jeruzalem is hij naar Samaria gegaan, om daar het evangelie te verkondigen. Nadat de Geest tot hem had gesproken is hij verder getrokken en heeft het evangelie verkondigd in de Gaza strook, totdat hij in Caesarea aan kwam. Paulus heeft net zijn laatste reis achter de rug, en gaat op weg naar Jeruzalem, waar hij opgepakt zal gaan worden. Het gesprek gaat over het volgen van de Heilige Geest. Lukas stelt de vraag: Hoe heb jij nou de leiding van de Heilige Geest ervaren, en heb je Hem altijd gevolgd. Hierop begint Filippus te vertellen:
Na de dood van Stephanus was ik doodsbang dat ik de volgende zou zijn. Paulus, het is je vergeven, maar wat heb je me bang gemaakt met je fanatieke vervolgingen. Daarom ben ik gevlucht naar een plek waar het veilig was. En waar zouden fanatieke Joden nooit willen komen: Samaria. Ik waande me daar veilig voor de vervolgingen van de Joden. Ik wilde me eerst stilhouden. Heerlijk genieten van mijn nieuwverworven geloof. Genieten van de vrijheid die Jezus mij gegeven had.
Maar zo werkte het niet. God had andere plannen. Ik mocht het evangelie vertellen in Samaria. Net zoals Jezus de discipelen de opdracht had gegeven om eerst in Jeruzalem, dan in Juda, dan in Samaria en dan tot de uiteinden der aarde het goede nieuws te vertellen.
Ik merkte dat de boodschap van vergeving, liefde en dat God omziet naar de mensen, bij de Samaritanen echt binnenkwam. Velen wilden vergeving en gedoopt worden.
Na een poosje sprak de Heilige Geest echt woordelijk tot me. Ik moest naar de weg gaan van Jeruzalem naar Gaza. Ze vertelde er zelfs bij dat ik naar de verlaten weg moest gaan. Op het moment dat de zon naar het zuiden staat. Ik vond het een rare opdracht. Waarom op die stille en gevaarlijke weg. Maar ja hoe kon ik weigeren. De opdracht was super duidelijk. Dus ik ging op pad.
Op een bepaald moment zag ik een koninklijk voertuig. Duidelijk te zien uit Ethiopië. De Geest sprak tot me dat ik naar die wagen moest lopen. Dus ik ren naar die wagen toe. Toen ik ernaast liep hoorde ik dat de persoon die in de wagen zat, zat te lezen uit Jesaja. Het vierde gedicht over de knecht. Vond ik altijd een moeilijk stuk. Dus ik vroeg aan de man, verstaat u wat u voorleest? De man was eerlijk en zij dat dat niet mogelijk was als er geen uitleg werd gegeven. Hij vroeg of ik wilde instappen.
Onderweg vertelde hij dat hij een eunuch, een ontmande man, was. Minister van Financiën van de koningin van Ethiopië. Hij was met het jodendom in contact gekomen door de joodse militaire kolonie in het noorden van hun land. En was naar Jeruzalem gekomen om God te kunnen aanbidden. Maar hij mocht het voorhof nog niet eens op, omdat hij een eunuch was. Hij was erg teleurgesteld. Hij was wel in contact gekomen met een paar hele vriendelijke mensen. Zij vertelden dat er in de toekomst ook voor hem een plaats zou zijn. Dat zou in deze boekrol moeten staan, daarom had hij zijn spaargeld aangebroken om deze peperdure rol te kopen.
Hij las uit Jesaja 53. Dus was nog niet aangekomen bij het stuk dat ook ontmanden toegang zullen krijgen tot God in Jesaja 56. Waar ontmanden meer krijgen dan dochters en zonen, namelijk een eeuwige naam die niet uitgewist kan worden.
Toen hij de verzen 7 en 8 uit Jesaja 53 had gelezen stelde hij mij de vraag of dit over de profeet zelf ging of over een ander. Ik wilde daarop antwoorden dat het voor mij ook een moeilijk stuk was en dat er meerdere theorieën over waren, maar toen ik mijn mond open deed stuurde de Geest alle woorden die ik sprak. Mijn ogen gingen open en ik begreep opeens volkomen waar deze schrifttekst over ging. Het gaat over Jezus. Jezus is de knecht waarover Jesaja schrijft. Jezus is degene die plaatsvervangend voor ons is gestorven. Wij die het niet konden laten om ons eigen leven te leiden in plaats van het leven dat God ons had gevraagd te leven. Ik vertelde hem dat als je spijt hebt van al je zonden, deze zonden beleid en Jezus gaat volgen. Je dus bekeert van je oude leven. Dat je dan als teken je laat dopen. Zodat je samen met Jezus bent gestorven en samen met hem bent opgestaan, waardoor God je zonden niet meer zal aanrekenen.
En ook dan werkt de Heilige Geest. Alsof het zo moest wezen. We reden op dat moment net langs water. Gelijk vroeg de Ethiopiër: kan ik me ook laten dopen? Het enige wat ik daarop kon antwoorden was: Als je met hart en ziel geloofd. Dat kon hij alleen beamen.
Dus gingen we naar het water toe. Ik heb hem gedoopt. Heb hem de handen opgelegd om hem te dopen met de Heilige Geest. En wat er toen gebeurde is me nog een raadsel. Ik zag de Ethiopiër vol met blijdschap de weg vervolgen, en ik was opeens in de streek van Azotus, Asdod dus. Van daaruit ben ik het evangelie blijven vertellen aan iedereen die het wilde horen.
De Heilige Geest heeft me nooit in de steek gelaten. En ik geloof, ik de Heilige Geest ook niet. Ik heb haar altijd gehoorzaamd.
Ze bracht me naar de meest bijzondere plekken, maar ik heb me nooit meer angstig gevoeld. Ik denk zelfs dat het de Heilige Geest is geweest die me uit Jeruzalem heeft laten vertrekken, zodat zovelen tot Jezus konden komen.
Een mooi en indrukwekkend verhaal vindt u ook niet. We hebben geluisterd naar iemand die de Heilige Geest ‘gewoon’ opgevolgd heeft. Gehoorzaam geweest is aan de Heilige Geest. Ook als dat gevaren met zich meebracht.
Ik heb een paar vragen voor u die je met handopsteking kan beantwoorden:
- Wie van u heeft de Heilige Geest zelf wel eens ervaren?
- Wie van u heeft de Heilige Geest zelf wel eens gehoord?
- Wie van u volgt gelijk de opdracht van de Heilige Geest op?
- Ook als dit ten koste gaat van iets wat u lief is?
- Wie van u verteld minimaal jaarlijks het evangelie aan ongelovigen?
- Maandelijks?
- Wekelijks?
Deze vragen heb ik jullie gesteld om jullie na te laten denken. Zelf kan ik niet op alle vragen ja antwoorden. Een voorbeeld: tijdens een autorit naar Rotterdam vertelde God mij dat ik mij moest laten dopen. Tot die tijd had ik altijd gedacht: volgorde is fout, maar ik ben als kind gedoopt door mijn ouders en daarna heb ik belijdenis gedaan van mijn geloof. God dacht daar anders over. Toen kwamen de beren op de weg. Hoe vertel ik het mijn ouders. Doe ik mijn ouders geen pijn als ik me laat dopen. Deze strijd heeft enkele jaren geduurd, voordat ik mij kon overgeven aan de opdracht van God.
En ja ik heb mijn ouders verdriet gedaan. Maar God was bij de gesprekken. Hij heeft ervoor gezorgd dat ik rustig kon blijven en het in liefde kon vertellen. Ik voelde me gedragen daarbij door de Heilige Geest
Hetzelfde geldt voor het vertellen van het evangelie. Wat denken je collega’s ervan als je openlijk verteld wat Jezus voor hen gedaan heeft. En je buren, je broer of zus, neven en nichten. Hoe dichter het bij komt, hoe moeilijker het wordt. Maar weet Hij zal erbij zijn.
De boodschap van vandaag is voor mijzelf wellicht net zo belangrijk als voor jullie. Als God iets van je vraagt, doe het dan ook. Ook al is het in jouw ogen onmogelijk. Als God je iets vraagt, dan geeft hij je daar ook de kracht voor.
Sterker nog, ik denk dat God juist dingen aan mensen vraagt die denken dat ze er zelf niet toe in staat zijn. Dan wordt in ieder geval duidelijk dat het niet jij maar Hij is die het werk doet. Filipus voelde zich gedragen door zijn Verlosser.
Nadat Paulus uit Caesarea vertrok is hij doorgereisd naar Jeruzalem. Hij was gewaarschuwd dat hij daar opgepakt zou gaan worden. Toch ging hij ernaartoe. Omdat hij wist dat het Gods plan was dat hij voor koningen en zelfs voor de keizer mocht getuigen van Jezus Christus.
Als we deze succesverhalen lezen en horen, dan kunnen we alleen maar vol vertrouwen Jezus volgen. En samen met Paulus zeggen: niet ik, maar Hij in mij. Het koste Paulus uiteindelijk zijn leven op aarde, maar kreeg er een eeuwig leven voor terug.
Laten we bidden:
Voor vervulling met de Heilige Geest
Dat we Gods stem zullen verstaan
Voor vrijmoedigheid om te spreken over Gods grote daden
Dat we gehoorzaam zullen zijn aan de Heilige Geest, ook als het ons wat kost..
De HERE zegene u
en behoede u;
de HERE doe zijn aangezicht over u lichten
en zij u genadig;
de HERE verheffe zijn aangezicht over u
en geve u vrede.